Begin vorige maand werd in Italië de interclub afgewerkt in de 1ste afdeling. In tegenstelling met de meeste interclubs wordt de hele interclub afgehaspeld in 5 dagen waarin 7 wedstrijden worden gespeeld. Ik vermoed dat hiermee voor de teams het gemakkelijker is om professionals in te schakelen maar wellicht zijn er nog andere drijfredenen. Het spreekt voor zich dat dit enkel kan met een snel tempo waarbij de hoger gekwoteerde spelers gemiddeld iets bevoordeeld worden en een foutenlast al snel oploopt.
Op chessbase vond ik een leuk eindspel van paard tegen paard, gespeeld in dit teamkampioenschap waarbij de verdediging staat of valt bij het correct uitvoeren van een blokkade. Dit lukt niet en de op papier sterkere witspeler gaat voor de bijl.
Een extreem voorbeeld van een blokkade tussen paard en paard, zette ik op het bord in mijn interclubpartij van 2003 tegen Willem Bor. In tegenstelling met het eindspel uit Italie, moest ik eerst nog een blokkade bouwen.
Paardeneindspelen kunnen veelal op dezelfde wijze behandeld worden als pionneneindspelen. Een pion extra is in de meeste gevallen beslissend maar je moet altijd opletten voor blokkades zoals oppositie. Correct rekenen is belangrijker dan creativiteit of intuitie.
Brabo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten